De Britse minister Arthur Balfour verstuurt de ‘Balfour-declaratie’ (1917)
De Britse minister Arthur Balfour (1848-1930)
De Britse minister Arthur Balfour verstuurt op 2 november 1917 een brief naar Lord Rotschild, een prominent Brits zionist. De brief wordt bekend als de Balfour-declaratie. Veel Joden zien de brief als een internationale goedkeuring voor de stichting van de staat Israël.
De verklaring wordt voor een groot deel toegeschreven aan lobbywerk van Chaim Weizmann, een van de leiders van de Zionistische Wereldorganisatie. In de brief staat:
“Harer Majesteits regering staat welwillend tegenover de vestiging van een nationaal huis voor het Joodse volk in Palestina, en zal naar beste vermogen het bereiken van dit doel ondersteunen, waarbij het duidelijk moet zijn dat niets zal worden gedaan dat de burgerlijke en religieuze rechten van bestaande niet-Joodse gemeenschappen in Palestina kan schaden, of de rechten en politieke status die Joden genieten in enig ander land”.
Balfour-verklaring (1917)De meeste zionisten zijn blij met de verklaring. Veel Arabieren reageren echter woedend. Ze zijn van mening dat met de Balfour-verklaring de Britse-belofte van 1916 aan Sharif Hussein van Mekka wordt geschonden. De Britse Hoge Commissaris in Caïro, Sir Henry McMahon, had toen tegenover deze Sharif Hussein van Mekka aangegeven dat Groot-Brittannië bereid was de onafhankelijkheid van de Arabieren te erkennen en steunen.