Op 24 januari 1908 richt de Britse luitenant-generaal Robert Baden-Powell de scouting op.
Scouting for Boys
De geschiedenis van de scouting begint eigenlijk al in 1907. Robert Baden-Powell ontwikkelt dan een nieuw jeugdspel, gebaseerd op zijn verkenners-ervaringen in het Britse leger. Als bevelvoerend officier ontdekt hij dat veel van zijn nieuwe manschappen niet zo ontwikkeld zijn als hij wenst. Hij schrijft hierover:
“Onze manschappen kwamen tot ons als knapen die juist de school verlaten hebben, goed onderlegd in lezen, schrijven en rekenen, maar zonder mannelijkheid, zelfvertrouwen en vindingrijkheid.”
Tijdens een kamp op Brownsea Island worden zijn ideeën en methodes in augustus 1907 voor het eerst getest. Dit wordt daarom ook wel gezien als het echte begin van de zogenaamde Boy Scout-beweging. Baden-Powell publiceert hierna het boek Scouting for Boys.
Het zogenaamde ‘scouting’ is een groot succes en waait ook over naar Nederland. De verschillende verenigingen van padvinders, padvindsters, verkenners en gidsen fuseren hier in 1973 tot één geheel: Scouting Nederland.
In 1920 wordt in Richmond de eerste internationale bijeenkomst (Jamboree) gehouden. Baden-Powell wordt dan uitgeroepen tot Chief-Scout van de gehele wereld. In 1937 werd de Wereldjamboree in Bloemendaal gehouden en in 1995 in Dronten.