Op 29 juli 1927 wordt de eerste ‘ijzeren long’ in gebruik genomen. De ademhalingstank werd ontwikkeld door de medische-onderzoekers Philip Drinker en Louis Agassiz van de Harvard Universiteit. Het apparaat was met name bedoeld voor slachtoffers van het poliovirus. Veel mensen die deze ziekte hadden raakten verlamd waardoor ze in de acute fase niet meer zelfstandig konden ademhalen en stikten. Wie deze fase overleefde herstelde meestal volledig.
Patiënt in een ijzeren longDe medische wereld zag er daarom de noodzaak van in een apparaat te ontwikkelen dat de ademhaling van zieken op gang kon houden totdat de patiënt weer zelfstandig kon ademen. Drinker en Agassiz ontwikkelden een tank die dit kon. De patiënt stak met het hoofd uit de tank die met een rubberen afsluiting luchtdicht werd gemaakt. Vervolgens werd er lucht uit de tank gehaald om negatieve druk te creëren. Op deze manier zette de borstkas uit en werd een ademhaling gesimuleerd.
De ‘ijzeren long’ werd een groot succes. Tijdens de polio-epidemieën in de jaren veertig en vijftig redde het apparaat duizenden mensen het leven.